© Huygens ING - Amsterdam. Bronvermelding: K.H.L. Gerretse, 'Gunning, Maximiliaan Frederik (1895-1972)', in Biografisch Woordenboek van Nederland. URL:http://resources.huygens.knaw.nl/bwn1880-2000/lemmata/bwn1/gunning [12-11-2013]
GUNNING, Maximiliaan Frederik (1895-1972)
Gunning, Maximiliaan Frederik, scheepsbouwkundig ingenieur (Zwolle 9-10-1895 - Petersfield in Engeland 13-2-1972). Zoon van Johannes Hermanus Gunning, hoogleraar pedagogiek te Utrecht, en Cecilia van Eeghen. Gehuwd op 12-4-1920 met Anna Maria Francisca van Loenen Martinet, echtscheiding op 28-1-1946. Op 7-3-1946 gehuwd met Jacoba Julie Danielle Scheltema. Uit het eerste huwelijk werden 4 dochters en 1 zoon geboren; het tweede was kinderloos.
Gunning doorliep de lagere school in Amsterdam en de middelbare school te Petersfield (Engeland) en deed in 1914 in Amsterdam eindexamen gymnasium. Hoewel hij tot 1918 te Amsterdam wis- en natuurkunde studeerde, had hij geen ambitie voor het leraarsambt of een universiteitsfunctie en ging na zijn kandidaatsexamen naar Delft, waar hij met een studietoelage van de Koninklijke Marine scheepsbouw ging studeren en in 1922 zijn ingenieursdiploma verwierf. Als 'ingenieur van de marine' kreeg hij al spoedig de leiding van de tekenkamer van het bureau scheepsbouw. Daar werd zijn bekende ontwerp van de kanonneerboten Flores en Soemba geboren.
In 1926 volgde zijn aanstelling tot hoofd van de afdeling marinescheepsbouw van de N.V. 'De Schelde' te Vlissingen. Onder zijn leiding werden daar tot 1930 de torpedojager De Ruyter, de onderzeeboten 0-12, 0-13 en 0-14 en het flottille-vaartuig Johan Maurits van Nassau gebouwd. Gezien het onzekere politieke klimaat in Portugal en het dientengevolge uitblijven van een garantie van de Nederlandse regering, durfde 'De Schelde' in 1930 het risico van een zeer grote order van de Portugese marine niet te nemen; teneinde in de toekomst een dergelijk risico te verkleinen kwam Gunning op het idee om een constructiebureau voor marinevaartuigen op te richten, waarin alle grote werven zouden samenwerken. Tevens zou dit bureau dienen voor de bundeling van de krachten van de Nederlandse industrie. Uiteindelijk werd in 1935 de N.V. Verenigde Scheepsbouw-bureaux (NEVESBU) te 's-Gravenhage opgericht met Gunning als eerste directeur. Door zijn inventieve geest, constructieve gaven en persoonlijke inspanning bij onderhandelingen verkreeg NEVESBU naast opdrachten voor een belangrijk programma voor de Koninklijke Marine tevens de opdracht tot de bouw van twee Poolse onderzeeboten. In mei 1940 reisde Gunning van Portugal naar Engeland en was daar tot 1945 hoofdingenieur der marine in tijdelijke dienst, in welke functie hij was belast met de afbouw en reparatie van o.a. Hr.Ms. Heemskerk en Isaac Sweers. In deze tijd ontstond ook zijn idee voor een vrachtonderzeeboot van een driecylinder-type; dit ontwerp werd na de oorlog toegepast voor een nieuw model conventionele onderzeeboot, waarvan er vier stuks voor de Koninklijke Marine werden gebouwd. Terwijl hij in Engeland (Petersfield) bleef wonen, was hij van 1945 tot 1960 verbonden aan de NEVESBU als vaste adviseur in scheepsbouw-technische zaken. Na 1960 trok hij zich uit deze functie terug, doch verleende tot 1966 nog incidenteel advies.
L: A.M. Fabery de Jonge, in Roering 9 (1972) 1 (juli) 19-20.
K.H.L. Gerretse
Bovenstaande biografie weerspiegelt de stand van het onderzoek tot aan het jaar van publicatie in het gedrukte deel van het BWN. Dit jaar is hieronder weergegeven. Alle daarna verschenen literatuur is niet in de tekst verwerkt en wordt evenmin vermeld in de literatuuropgave (onder L).
Oorspronkelijke versie opgenomen in: Biografisch Woordenboek van Nederland 1 (Den Haag 1979)Laatst gewijzigd op 12-11-2013